Marianne en Willemien ervaren hoe betekenisvol hun Zondagmiddag inloop is

“Op zondagmiddag zijn veel mensen alleen. Ons idee was om daar iets aan te doen.”

Marianne en Willemien leerden elkaar kennen in Huis van de Wijk De Pomhorst. Willemien had bardienst en Marianne draaide de door haarzelf opgezette Hobbyclub. De vrouwen hebben veel contact met medewerkers van Solidez, zoals Barbara. In een van die contacten ontstond een idee. Marianne: “Op zondagmiddag zijn veel mensen alleen. Zeker in de winter komen ze de deur niet uit. Ons idee was om daar iets aan te doen. Met soep, spelletjes en Bingo.” Zo gezegd, zo gedaan en nu is er iedere twee weken de Zondagmiddag inloop. En die is van grote betekenis voor de deelnemers.

Marianne lacht als ze aan het gesprek met Barbara terugdenkt. “Ze zwengelt vaak ideeën aan. En als we dan met iets komen, zegt ze vaak tegen ons: ‘Jullie zijn gek!’. Maar daarna zegt ze ook: ‘Ga het maar doen.’ En als we dan ergens tegenaan lopen, kunnen we altijd op haar terugvallen. Zo regelt ze de financiën als de boodschappen wat te duur zijn en maakt ze de posters waarmee we onze Zondagmiddag inloop aankondigen. Met alles wat ze doet, vult ze ons aan.”

Elkaar ontmoeten

Bij de inloop komen senioren samen om elkaar te ontmoeten, soep te eten, spelletjes te spelen en zich aan een paar rondes Bingo te wagen. Willemien: “We begonnen aan één tafel, met acht mensen. Inmiddels zijn er altijd meer dan 20 deelnemers, laatst zelfs 29. Het praat zich rond. Mensen die elkaar vertellen: ‘Het is leuk daar, kom ook een keer langs!” Marianne: “En ze gaan altijd met een lach op hun gezicht weer weg. Ze zijn de middag weer doorgekomen, op een gezellige manier, en hebben anderen ook weer wat te vertellen.” De betekenis van het samenzijn is niet te onderschatten, zegt Marianne. “Deze inloop kent veel uitlopers. Een man heeft bijvoorbeeld weer ontdekt hoe gezellig het is om samen wat te doen. Hij gaat nu ook in Ons Huis eten. Dat is eigenlijk driedubbele winst, want hij ontmoet daar weer andere mensen en eet een warme maaltijd. Als man alleen kook je lang niet altijd voor jezelf. Andere deelnemers komen er hier achter dat ze twee of drie keer in de week kunnen mee-eten in de verschillende Huizen van de Wijk en gaan dat doen. En je komt elkaar natuurlijk overal tegen. Maar nu ken je elkaar. Dan zwaai je, zegt gedag en hebt leuke gesprekjes.”

Iedereen is welkom

De inloop start met twee soorten soep. Marianne en Willemien hebben een soepschema en plannen weken vooruit. Zo kunnen ze in de supermarkten de aanbiedingen in de gaten houden. Na de soep spelen de senioren spelletjes en tot slot een paar rondes Bingo. Willemien: “Voordat iedereen er is, dekken we de tafels alvast en zetten we de prijsjes klaar. Als je binnenkomt, ziet het er meteen gezellig uit. Dat is de sfeer die we willen neerzetten: ‘Doe alsof je thuis bent!” Marianne: “We starten met soep, omdat je dan direct in gesprek raakt. Het bijzondere is dat iedereen ook echt meepraat. Er zijn inmiddels groepjes ontstaan waar een vriendschappelijke band heerst. Maar als er een nieuwe deelnemer is, dan is er altijd een stoel vrij. Iedereen is welkom. Marianne en ik zitten nooit naast elkaar, maar altijd tussen de mensen in. Het is gezellig, maar mensen leggen soms ook op tafel waar ze mee zitten. Als we dat zien, zoeken we ze op om te vragen of ze het een beetje redden.” Willemien: “We halen mensen ook wel eens op, bijvoorbeeld als ze normaal door iemand worden gebracht die met vakantie is. Of als een Regiotaxi niet, of veel te laat, komt opdagen.”

Meedoen

Willemien geniet van de zondagmiddagen. “Ik loop iedere zondagmiddag weer met een fijn gevoel naar buiten. Het is altijd: ‘Tot over veertien dagen!’” In Huis van de Wijk de Pomhorst draait het om meedoen. Marianne: “Laatst was ik gastvrouw en zat ik aan de bar te knutselen. Een man zag dat en vroeg: ‘Knutsel jij hier? Dan kom ik zo terug.’ Hij knutselt sindsdien iedere donderdag mee!” Ik vraag de vrouwen naar hun mooiste Zondagmiddag inloop-moment. Marianne: “Iedere keer zijn er meerdere van die momenten, dat is het mooie. Het belangrijkste is dat mensen hier samen doen wat ze leuk vinden en een fijne tijd hebben. Bezig zijn. En dat ze ervaren dat het er voor anderen belangrijk is dat ze erbij zijn.” Ineens komt er een nieuw idee op tafel. De ogen van Willemien glinsteren: “Kunnen we niet met ouderen koken en hun kinderen en kleinkinderen laten aanschuiven als we klaar zijn?” Daarover gaan ze met Barbara in gesprek. Dan krijgen ze vast weer te horen dat ze gek zijn. Maar vooral ook dat ze het moeten gaan doen.